- ışlıg
- i; sahibi olan (kimse). I, 495, 509 § ışlıg küdüglüg; işli, güçlü 1. 509
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
sıdrım ışlıg er — işlediği işi bitiren, başkasına bırakmayan adann I, 485 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
küdük — iş güç, alış verl; (yalnız kullanılmaz, ış ile birlikte 86111 ). I, 391bkz: küdük § ış küdük; iş güç, I, 391 iş güç, alı; veriş. I, 509bkz: küdük § ışlıg küdüklüg; işli güçlü I, 509 küfeç, gem, damaklı gem, II I, 256bkz: küvüç … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini